Wnioski z II Forum Polskiego Teatru do przekazania do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
1) Stworzenie mapy nasycenia obiektami kulturalnymi na terenie Polski.
2) Budowa obiektów widowiskowych w miastach powyżej 30 tysięcy mieszkańców (,,teatralne orliki’’) oraz dużych obiektów widowiskowych bez stałych zespołów (powyżej tysiąca miejsc) w dużych aglomeracjach w tym w Warszawie
3) Opracowanie „katalogu dobrych praktyk” w inwestycjach w salach widowiskowych w formie broszury, zawierającego wskazania, jak powinien od strony funkcjonalnej wyglądać obiekt widowiskowy i jakie warunki należy zapewnić by mógł on funkcjonować
4) Skonstruowanie kodeksu projektowania i realizacji obiektu widowiskowego uwydatniający nadrzędność funkcji artystycznej nad prawami autorskimi architektów
5) Utworzenie grupy fachowców-konsultantów, którzy będą reprezentowali interesy teatrów w procesie inwestycyjnym
6) Kształtowanie poczucia wspólnoty pro publico bono wśród artystów, samorządowców, projektantów i firm zajmujących się wyposażeniem teatrów w imię wspólnego celu
7) Zmiana filozofii budowania teatrów – punktem wyjścia projekt rozwiązań technologicznych i funkcjonalnych, do którego należy dopasować rozwiązania architektoniczne. Promowanie przekonania, ze teatr to warsztat pracy artystów, a nie tylko dzieło architektury
8) Powrót do idei kształcenia specjalistów w zakresie inwestycji i technik teatralnych (tradycyjnych i nowych)
9) Powołanie komisji, która służyłaby pomocą w ocenie projektów nowych i istniejących teatrów i ich wyposażenia.
10) Finansowanie teatrów powinno odbywać się w trybie sezonowym a nie rocznym.
11) Statut teatru powinien być nadawany przez Radę Miasta lub sejmik wojewódzki a nie przez zarząd czy prezydenta. Należy doprecyzować odpowiednio zapis ustawy.
12) Opracowanie przez różne środowiska twórcze zbioru najważniejszych problemów dotyczących życia teatralnego w Polsce i powołanie Forum Polskiego Teatru działającego permanentnie w ramach koniecznego dialogu społecznego.
13) Przywrócenie konkursu na wystawienie dzieł dawnych klasyki europejskiej i uwzględnienie jego wpływu na charakter teatrów polskich.
14) W nowelizacji ustawy – prawo o szkolnictwie wyższym zachować dla studiujących reżyserię teatralną prawo nieodpłatnego studiowania drugiego kierunku studiów – tak jak to uczyniono z reżyserią filmową (art.170). 80 – letnie doświadczenie szkolnictwa teatralnego dowodzi konieczności intelektualnego przygotowania do studiów tego typu oraz dojrzałości studiującego.
15) Zwołanie środowiskowego Forum na temat projektu ustaw o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej a w szczególności na temat umów sezonowych i czasu pracy wykonawców.
16) Ograniczenie wpływu polityków na życie teatru.
17) Zapewnienie stabilności finansowej teatru poprzez uniemożliwienie organizatorowi zmniejszenia deklarowanej wysokości budżetu zagwarantowanej na sezon.
18) Wraz z wprowadzeniem obowiązku planowania budżetu zadaniowego, ustawodawca powinien wprowadzić listę wskaźników realizacji wraz ze sposobem ich naliczania i wykorzystania.
19) Doprecyzowania wymaga ,,obowiązek zapewnienia finansowania” instytucji kultury przez organizatora. Ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej powinna precyzować jaki zakres i ewentualne wydatki powinny być związane z funkcjonowaniem instytucji kultury.
20) Konieczne jest przygotowanie (posiadanie) uzgodnionego z organizatorem wieloletniego programu działania (rozwoju) instytucji kultury.
21) Prowadzenie właściwej polityki repertuarowej w teatrach.
22) Konsultowanie przez urzędników z ludźmi teatru budowy lub modernizacji sal widowiskowych, widowisko – sportowych i sal w centrach kultury, przeznaczonych do prezentacji spektakli i koncertów.